سیستم اعلام حریق چیست؟

یک سیستم اعلام حریق مجموعه ای از تجهیزات اعلام حریق مانند دتکتور ها و شستی ها و پانل مرکزی میباشد که با یکدیگر کار می کنند و در صورت وجود دود، آتش، مونوکسید کربن و سایر مشخصه های آتش شرایط اضطراری را تشخیص داده و از طریق تجهیزات صوتی و بصری به مردم هشدار می دهند..اعلام زود هنگام آتش سوزی باعث می‌شود قبل از آنکه جان و مال مردم در معرض خطر قرار گیرد، آتش مهار شده و خسارت های ناشی از حریق به حداقل برسد .

به طور کلی هر سیستم اعلام حریق از بخش های زیر تشکیل شده است:

مرکز کنترل اعلام حریق:

وظیفه پردازش مرکزی و پایش و کنترل سیستم را بر عهده دارد, ورودی ها و یکپارچگی سیستم را نظارت می کند، خروجی ها را کنترل می کند و اطلاعات را منتقل می کند .تابلوهای کنترل به سه دسته کلی متعارف , آدرس پذیر و بیسیم تقسیم میشوند.

سیستم های اعلام حریق به صورت کلی از بخش های زیر تشکیل شده است:

• تجهیزات ورودی: دتکتورها براساس عامل تشخیص حریق به دتکتورهای دود، حرارت، شعله، گاز و انواع خاص‌ترماننددتکتورهای بیم و مکشی که خود نوعی از دتکتورهای دودی هستند ، تقسیم می‌شوند. در هرکدام از این دتکتورها، سنسور مورد استفاده برای تشخیص متفاوت خواهد بود.
• انواع تجهیزات هشداردهنده: نظیر آژیر اعلام حریق، فلاشر و…. این هشدار ها می توانند به صورت اتوماتیک توسط دتکتور ها و یا با کمک شستی اعلام حریق، در نقاط مخصوص فعال سازی اعلام حریق، به صورت دستی فعال شوند.
• منبع تغذیه: که وظیفه تامین انرژی الکتریکی سیستم را در طول دوره فعالیتش بر عهده دارد.
• تجهیزات جانبی دیگری نیز نظیر انواع ماژول های ورودی و ماژول های خروجی که برای ارتباط سیستم اعلان حریق با سایر سیستم ها و تجهیزات به کار می روند

طراحی و اجرای سیستم‌های اعلام حریق بر اساس استانداردهای جهانی انجام می‌شود و درمورد هر تجهیز مشخصات فنی، نحوه‌ی نصب و راه‌اندازی آن توسط کمپانی و شرکت سازنده در دیتاشیت و دفترچه‌ی راهنمای تجهیز مورد نظر ذکر شده‌است. متخصصان براساس همین اطلاعات، سیستم‌های اعلام حریق را برای هر مکانی طراحی، نصب و راه‌اندازی می‌کنند.